Út úr þögnini Songtext
von Valdimar

Erfitt er að reyna að segja þér
Frá því sem bærist inní mér.
En ég veit þú kannski skilur þá
þögnina sem ég hef reitt mig á.

Orðin hrannast upp hjá mér
þvælast um mitt hugarþel.
Á þeim litla stjórn ég hef
Síst að láta bitna á þér.
En ég verð að ná
Að koma böndum
þessar hugsanir
Sem illa leika mig.

Mér bregður ögn
Að heyra rödd mína
því loks hef
ég rifið þögnina.
Lítið bros eða snerting ein
Getur læknað þetta hugarmein.


Orðin hrannast upp hjá mér
þvælast um mitt hugarþel.
Á þeim litla stjórn ég hef
Síst að láta bitna á þér.
En ég verð að ná
Að koma böndum
þessar hugsanir
Sem illa leika mig.

Léttir þokunni
Batnar útsýnið.
Alltof lengi gekk ég
án þess að sjá.
Alltof lengi ég
Gekk þér frá.
Út úr þögninni
Ráfa leitandi.
Ósköp dýrmætt það er
Mér að sjá
Birtuna sem lýsir
þér frá.
Burt frá auðninni,
Núna teymir mig.
Ósköp dýrmætt það er
Mér að fá
Að eiga leiðir er til þín ná.